خلاصه سخنرانی
- برای هر فرقه ای، توبه ای است.
- توبه انبیاء، اصفیاء، اولیاء، عوام و خواص
- نادیده گرفتن باب توبه خدا، بی اعتنایی و قبول نداشتن وعده خدا است.
- بنده باید به سوی خدا، در تمام حالات، مرتب توبه کند.
- توبه انبیاء از اضطراب سِر است.
- توبه اصفیاء از اینکه در نفسشان خطوراتی کند.
- توبه خواص از اشتغال به غیر خداست.
- توبه عوام از گناهان است.
- وقتی خدا بنده ای را دوست بدارد، اطاعت و بندگی خودش را به او الهام می کند. به او قناعت می دهد؛ یقین می دهد.
- وقتی مورد غضب خدا واقع می شود، هوس گنج قارون به سر او می زند؛ از نماز و دعا و ... غافل می شود. خدا او را به نفس خود واگذار می کند، دنبال فساد می رود و به بندگان خدا ظلم می کند.
