- وظیفه شیعه
- حضور در جلسات از باب عادت و رسومات نباشد، اینجا جلسه تزکیه نفس است.
- شیعه باید کسی باشد که حضرت ابراهیم (ع)، مرد میدان توحید هم، آرزوی تشیع آن را دارد.
- در هیچ جایی افراط و تفریط نداشته باشید.
- حضرت: هر کس مطیع باشد، ولایت ما نفع می دهد، وگرنه سودی ندارد.
- امام باقر (ع): شیعیان و محبان ما، گفتارتان راست باشد؛ با دوستان و حتی دشمنان وفادار باشید؛ با دل هایتان همدیگر را دوست بدارید؛ دنبال همدیگر بدگویی و غیبت نکنید.
- بعد از اینکه به حقیقتی رسیدید، شک نکنید.
- ارتداد مردم بعد از پیغمبر (ص) به این علت بود که از یقینشان استفاده نکردند.
- راهی بهتر از خودسازی و بهتر از دعا و مناجات نیست.
- مبادا عملتان برای غیر خدا باشد، که عواقب بدی دارد.
- حق شناسی خیلی مهم نیست؛ پایبند بودن به حق مهم است.
- «فَاستَقِم کَما اُمِرت» به آنچه امر شدی ایستادگی کن.
- اگر جا داشت، باید برای خدا گریه کرد؛ چرا باید خدا در سوره الرحمن ۳۰ بار بگوید: فَبِای آلاء رَبِکما تُکذِبان
- این آلا و نعمت ها را بشناسیم و شکرگذار باشیم.
- حضرت: برای رضای خدا و دوستی ما، هرگز با دشمنان ما رفت و آمد نکنید.
- هرگز دستش را جلوی هر کس و ناکس دراز نمی کند.
- امام باقر (ع): اگر در یک شهر صدهزار نفری همه گفتند تو آدم بدی هستی، ناراحت نشو و اگر همه گفتن تو خوبی مغرور نشو؛ خودت را به کتاب خدا عرضه کن. اگر دیدی میل به عبادت الهی داری و از تهدیدهای خدا هم می ترسی، خوشا به حالت!