- سوره های قارعه، واقعه، قیامت، زلزله و ... یادآور روز قیامت است.
- زندگی بشر از شب اول قبر شروع می شود؛ بعد از مرگ شروع می شود.
- خداوند از خلقت مخلوقات پشیمان نشده است. ...
- حَیَوان نه تنها برای بهشتی ها است، بلکه برای جهنمی ها هم هست.
- کاری کنیم در دنیا مشمول این سلام بشویم، سلام علی یوم ولد و یوم یموت ...
- انسان به مقامی می رسد که باید بر خودش هم صلوات بفرستد (پیغمبر اکرم).
- چه کنیم به این مقامات و سلام ها و درودها برسیم، که مشمول این خطاب شویم: یا ایتها النفس المطمئنه ...
- در سوره والفجر چه هست که برای انسان در دنیا و آخرت این همه فضیلت دارد؟ این است که دنبال راه و روش و رفتار امام حسین (ع)، که مصداق نفس مطمئنه هست، باشیم. در این سوره می گوید: میزبان تو خداست.
- «وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ»؛ سر سفره ای که خدا میزبان هست.
- امیرالمؤمنین (ع): چه چیز تو را به خدایت مغرور کرده است؟ چه چیز تو را به هلاکت خودت دلبسته کرده است؟
- نمی خواهی بیدار شوی از حب ریاست، حب بقا؟ افکار باطل و امراض معنوی و ... اینها سرطان هستند.
- دعوای طبیب به بیمار از روی لطف است، نه از روی بغض و کینه و خصومت. البته طبیب باید دنبال مداوای خودش هم باشد.
- مصیبت اینجاست، که مریض نداند، که مریض است.
- فرازی از خطبه ۱۱۳ و ۱۱۴ نهجالبلاغه امیرالمؤمنین، علی (ع) در باره مرگ:
- مردم: این دنیا جایگاهی برای کوچ کردن است، نه ماندن. دنیا خودش را برای فریب دادن آراسته است. شیرینی اش همراه با تلخی است.
- خداوند دنیا را برای اولیائش و خواصش خالص نکرده است؛ یعنی درد، غصه و مرضش همانطور که برای همه هست، برای اولیاءش هم هست.
- هر چه بیشتر بمانیم؛ مشکلاتمان هم بیشتر است.
- شعر:
- اهل دنیا عقل ناقص داشتن
- تا که صبح صادقش پنداشتن
- خدایا محبت دنیا را از قلب ما بیرون کن.
- خدایا آنچه را تو نمی پسندی، از دل ما بیرون کن.