خلاصه سخنرانی
- پیغمبر (ص) و حضرت زهرا (س) و ائمه (ع)، حق پدری و مادری بر گردن ما دارند.
- در رابطه‌ی آیه و بالوالدین احسانا؛ ائمه (ع) فرمودند والدین مائیم. البته پدر مادر خود فرد و معلم و پدر مادر همسر نیز هستند.
- امام صادق (ع): خدا برای مادر ما ۹ اسم گذاشته است: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه ، محدثه، زهرا
- صدیقه: زنی که راست گفت؛ در مقام بندگی، دروغ نگفت.
- مبارکه: نامش، زندگی اش، زیارت و شهادتش، ایام ایشان همه مبارک است، چقدر گره ها با نام حضرت فاطمه (س) و با توسل به ایشان باز می‌شود.
- طاهره: زبان و چشم و گوش ایشان هرگز آلوده به معصیت نشد.
- راضیه: از خدا، از اسلام، از پیغمبر (ص)، از شوهرش به عنوان امامش و... راضی است.
- مرضیه: رضای حضرت فاطمه (س)، رضای خداست، خدا از او راضی است.
- زهرا: نور دهنده است.
- در حدیث آمده آیا می دانید تفسیر فاطمه چیست؟ از همه شرور و بدی ها گرفته شده است.
- اگر امیرالمؤمنین (ع) نبود، تا قیامت حضرت فاطمه (س) باید بدون ازدواج می‌ماند. تا روز قیامت هم کفو نداشت.
- وقتی فاطمه (س) به دنیا آمد خدا ملکی بر پیامبر (ص) فرستاد و فرمود نام این دختر را فاطمه بگذار؛ سپس گفت: تو به علم، معرفت، شناخت، ادب و پاکی از همه زنان ممتاز هستی.
- به خدا قسم خدا فاطمه (س) را ممتاز کرد با علم، معرفت و پاکی، با آن عهد و پیمان که با خدا بسته بود.
- خداوند فاطمه (س) را از نور عظمتش خلق کرده است؛ وقتی فاطمه (س) به دنیا آمد، زمین و آسمان روشن شد. آنقدر آن نور زیاد بود که ملائک نتوانستند نگاه کنند؛ چشمانشان را بستند؛ از خدا پرسیدند این چه نوری است؟ خداوند فرمود: این نور از نور من است؛ آن را در آسمانم قرار دادم؛ و اون را از صلب پیامبری که افضل همه انبیاست، بیرون می آورم و او را افضل از همه انبیا قرار خواهم داد؛ از او امامانی را خلق خواهم کرد که به اوامر من امر کنند و مردم را هدایت کنند تا حق مرا بشناسند (بنده من و تابع من باشند). به امر من دعوت کنند، امر آن ها و نهی آن ها امر و نهی خداست، بعد از مدتی که وحی من قطع شده است.( بعد از حضرت عیسی تا حضرت محمد ، ۵۳۰ سال فاصله بود، در آن مدت دیگر پیغمبری نیامد، فقط اوصیا بودند.)
- فردی به نام سکنی از اصحاب امام صادق (ع):
- خدمت امام صادق رسیدم و ناراحت بودم. امام صادق پرسید چرا ناراحتی؟ آقا جان خداوند به من دختری داده است.
- امام صادق: ای سکنی سنگینی اش روی زمین است؛ رزقش با خداست؛ از عمر تو هم کم نمی شود؛ سهم تو را هم که نمی خورد؛ خودش رزق دارد؛ پس خوشحال باش. چه نامش را گذاشتی؟
- گفتم: فاطمه
- حضرت آه کشید: مبادا بزنیدش، سیلی اش نزنی، فحشش ندی، لعنش نکنی ...
- امام علی (ع): خداوند فاطمه را فاطمه نامید، چرا که خداوند او را و فرزندانش را و هر کس او را دوست دارد از آتش نجات داده است.
- مسیری که اهدنا الصراط المستقیم می گویم، همان راه فاطمه (س) است.
- فاطمه، فاطمه نامید شد چرا که از پلیدی ها دنیا جدا شده است، از لذت های دنیا فاصله گرفته است (لباس ساده، غذا ساده، کفش ساده و...).
- فاطمه فاطمه نامیده شد چون مردم از معرفتش جدا شده اند؛ بی نظیر است؛ فاطمه شیعیانش را و هر که فاطمه را دوست بدارد از آتش جدا می کند.
مشاهده بر روی نقشه